ANATOMIA ULEGŁOŚCI - AUGUSTA DOCHER

Jakiś czas temu miałam przyjemność wygrać zapowiedź "Anatomii uległości", czyli najnowszej  książki naszej polskiej autorki AUGUSTY DOCHER. Zawierała ona trochę więcej niż 50 stron, ale już to wystarczyło, żebym z niecierpliwością wyczekiwała na premierę pełnej wersji powieści. Tak całkiem szczerze, to ta ciekawość raczej wiązała się z tym, że zapowiedź nieco"zalatywała" mi kolejną kopią Greya i bardzo chciałam się przekonać, czy w rzeczywistości tak jest.

Końcem stycznia moje oczekiwania zostały nagrodzone i mogłam zakupić świeżutką powieść. Tak, właśnie zakupić, nie ściągnąć z netu w formie pdf. Taką już mam naturę, że staram się wspierać polskich artystów, i tym razem nie poszłam na taniochę i łatwiznę. 

Co sądzę o powieści?

Powieść ma oprawę miękką oraz 592 strony.

Jak się pewnie domyślacie, powieść jest erotykiem, bo taką właśnie literaturę ostatnio preferuję. Czy ten właśnie erotyk spełnił moje oczekiwania? Czy było warto go kupować? O tym dowiecie się w dalszej części postu. 

Tradycyjnie historia dotyczy kobiety i mężczyzny. On przystojny, bogaty, zaborczy i tajemniczy. Ona - urocza blondynka, która również do biednych nie należy. Historia rozpoczyna się od ich pierwszego spotkania, dość zabawnego spotkania... Spotykają się więc, oczywiście odczuwają do siebie niesamowity pociąg seksualny, którego żadna siła nie jest w stanie powstrzymać. Z czasem pojawi się i miłość ( a nawet dziecko), ale zanim to nastąpi, bohaterowie muszą przejść przez szereg komplikacji i nieprzewidzianych okoliczności. Jednak w moim odczuciu wątek miłosny jest tylko tłem do fabuły. Głównym tematem jest tutaj poznawanie siebie i nie chodzi mi o wzajemne poznawanie (chociaż to też), ale o poznawane samego siebie, zwłaszcza swoich preferencji seksualnych. Mel (główna bohaterka) nie ma dobrych wspomnień związanych ze sferą intymną. Jej pierwszy "chłopak" był impotentem, a za swoje łóżkowe niepowodzenia obwiniał partnerki. Dlatego Mel nienawidzi pewnych części swojego ciała, tych, z których powyższy impotent się naśmiewał. Bohaterka później, w swoim życiu ma wielu partnerów (wszystkich młodszych), ale nie ma... orgazmu, to znaczy ma, ale tylko przy oglądaniu filmu pornograficznego i z pomocą wibratora. Wszystko się zmienia, kiedy poznaje Adama. To Adam, jest tym, który potrafi z cierpliwością uczyć ją seksu na nowo.

Oboje przy okazji zaczynają rozumieć, że mają nieco inne upodobania od par, kochających się po bożemu. Obaj kochają ból, on uwielbia go zadawać, a ona lubi go czuć. Tak, w tej książce znajdziemy BDSM (sadomasochizm) i mimo, że jest go tu sporo, to i tak kropla w morzu prawdziwego sadomasochizmu. W Greyu również ta tematyka się przewijała, ale tam, Ana nie preferowała bólu, a Christian z czasem również zorientował się, że to nie jest jego ulubiony sposób na przyjemność. W "Anatomii uległości" jest odwrotnie - Mel i Adam starają się nie iść utartymi ścieżkami. Wprowadzają w życie swoje pragnienia i mają z tego przyjemność. Są spełnieni..

Autorka pisze...

"Mam nadzieję, że tą historią pokazałam, do czego może prowadzić życie w niezgodzie z samą sobą (skupiam się głównie na nas, kobietach), jak bardzo marnujemy swój czas, idąc utartymi koleinami, zamiast zdobyć się na odwagę i przeskoczyć na inną ścieżkę, którą od zawsze pragniemy podążać (choć czasem o tym nie wiemy). Może choć kilka z Was po lekturze Anatomii zdobędzie się na powiedzenie partnerowi, jakie ma pragnienia, co lubi, a czego nie. Jakie są Wasze marzenia, fantazje, potrzeby...Nie bójmy się tego mówić, bo czas ucieka, a niespełniona kobieta to nieszczęśliwa kobieta..."

I to właśnie ponad rok temu, po lekturze "50 twarzy Greya" uświadomiłam sobie ja. Uświadomiłam sobie, że powinnam przeskoczyć na nieco inną ścieżkę... tylko zwyczajnie o tym nie widziałam i zwyczajnie nie miałam odwagi... I może ta powieść będzie dla Was tym, czym dla mnie stał się "Grey".

Mogę tu teraz z całą odpowiedzialnością stwierdzić, że"Anatomia uległości" nie jest kolejną kopią Greya... jest całkiem inną historią... również pełną inspiracji  i namiętności, ale nikt po przeczytaniu Anatomii nie powie"...ale to już było...".