DZIEŃ 220,221 -DO PRACY RODACY...KOBIETA I REMONT...

Wczorajszy dzień nie był taki jak na "Zaduszki"przystało, bo wszystko było na wariackich papierach. Cały dzień zrywałam panele w kuchni, odkręcałam listewki i gipsowałam pozostałości po śrubach. Wszystko po to, żeby dziś już na spokojnie pomalować kuchnię. Teoretycznie mógł to zrobić mąż, ale był w pracy, a wiem, że nie czuje się najlepiej, więc sama zabrałam się do dzieła. Po południu szybko wybraliśmy się na cmentarz, bo M jechał później na mszę za swoją mamę. Za to do nocy robił coś z jakimiś kablami, listwami przypodłogowymi itp. Jeszcze długo po tym jak ja poszłam spać, on przygotowywał wszystko do remontu. Kiedy obudziłam się w nocy, żal ścisnął mi serce, bo biedny spał przy łóżku na klęcząco. Chemioterapia tak daje mu się we znaki, że bolą go nie tylko dłonie, stopy ale i kości, i tylko w takiej pozycji czuje ulgę. Dobrze, że za trzy dni będzie miał przerwę w tym cholerstwie i trochę odpocznie od bólu.

Jak to on, nie powiedział niczego tylko cierpiał w samotności. "Udaję ,że się trzymam" to jego motto. Mógłby sobie ulżyć biorąc coś przeciwbólowego, ale nie chce, bo twierdzi, że i tak już faszeruje się chemioterapią.

Dziś nawet nie myślałam o tym co mógłby zrobić, a co nie, tylko sama od rana wzięłam się za malowanie. Synek, mimo, że obudził się z katarem, był bardzo grzeczny i przez kilka godzin zajmował się sam sobą, pozwalając mi pracować. Tylko od czasu do czasu przychodził popatrzeć. Pobojowisko, które robił w tym czasie było ogromne, ale to nic, bo wiem, że moje dziecko jest mądre i rozumie, że mama musi coś zrobić. Pewnie chętnie by mi pomógł, bo jeden raz przyszedł z kredkami pytając czy może malować, ale kiedy powiedziałam, że nie to poszedł malować na kartce :) Skończyłam przed samym powrotem męża. Kiedy wszedł do domu i zobaczyłam ulgę w jego oczach to poczułam się dumna, że chociaż tak mogę mu pomóc. Bo jestem zołza, która wiele wymaga i rzadko okazuje uczucia, ale staram się to nadrobić winny sposób.

Jutro przyjeżdżają stoliki i szafki, więc może wieczorem uda mi się Wam pokazać efekty. Wymyśliłam sobie, że kubki umieszczę na takim specjalnym wieszanym na półce wieszaku, i niestety w całym necie pisze, że produkt chwilowo niedostępny. Gdyby ktoś, gdzieś zobaczył takie cudo to bardzo proszę o info:)

Innego pomysłu na te cholerne kubki nie mam, bo kuchnia jest za mała na stojące wieszaki, a teraz będę miała o jedną półkę(tę na której stały kubki)mniej. 

Może Wy macie jakiś patent na takie rzeczy?