DZIEŃ 274 - ŚWIĘTA, ŚWIĘTA I PO ŚWIĘTACH...

Wigilia na wariackich papierach, ciągły stres, że nie zdążę, bo odkąd zmarła moja mama, i teściowa też już nie żyje, wszyscy mężczyźni są na mojej głowie, i o ile tata i mąż jeszcze w jakiś tam sposób pomagają, to po brata i teścia muszę dodatkowo zajechać i przyjechać. Zdążyć musiałam na siedemnastą, tak, żeby synek był jeszcze w formie, bo o dziewiętnastej trzeba go kłaść spać. Zdążyłam, wszyscy usiedli do stołu i zajadali, wszyscy oprócz mnie, bo mój trzylatek tak się niecierpliwił, że zamiast jeść, opowiadałam mu bajki. Mówiąc szczerze to najadłam się dopiero w pierwszy dzień świąt, ale to chyba dobrze, bo nie przytyłam ;)

Za to ten buziak, był dla mnie zadośćuczynieniem wszystkiego :) Nawet teraz się uśmiecham, kiedy przypomnę sobie jak synek ze swoim tatą , w tajemnicy szli po jemiołę, a później mały z dumą opowiadał, że grzecznie czekał pod drzewem, kiedy tata się na nie wspinał. Tyle radości dla takiego brzdąca :)
Więcej zdjęć znajdziecie na moim instagramie czasem_tak_jest_blog

Jeszcze zanim nadszedł wigilijny wieczór, odwiedził mnie kurier z niespodzianką. Otrzymałam taką oto tajemnicza paczkę od MAROKO SKLEP , ale nie zdradzę Wam co w niej jest, o tym napiszę w najbliższym czasie osobny post .

Niespodziankę zrobiła mi również firma DEVELEY przysyłając takie oto produkty na święta...

I kolejną, naprawdę niespodziewaną rzeczą była wygrana w konkursie u SYLWIA TESTUJE I RADZI , takich cudowności dawno nigdzie nie wygrałam :)Ale to nie koniec, bo CERUTIN I TYMBARK też o mnie nie zapomnieli, i dzień przed świętami kurier przywiózł mi podusie, które od razu zostały zabrane przez dzieci.

A teraz pora przejść do prezentów. Co roku było tak, że robiliśmy sobie niespodzianki, ale w tym pokazałam mężowi co chcę dostać, i dostałam, ale niespodzianki nie było, i było przez to niefajnie. Teraz wiem, że wolałabym chybiony prezent, ale niespodziewany. Mam nauczkę na kolejny rok. A co dostałam? Torebkę,filcową. Nie wiem czemu , ale cholernie mi się podoba.

I coś słodkiego :)

To od męża. A od dzieci, peeling truskawkowy i słodycze :) No i od taty ciuchy, a raczej kasę na ciuchy :) Najlepszy jednak prezent, jaki otrzymałam, nie był od nikogo z rodziny. Pisałam Wam przed świętami, że postanowiłam komuś podarować maszynę do szycia, bo temu komuś bardziej się przyda niż mi, i właśnie od córeczki tej osoby otrzymałam takie cudo, wzruszyłam się tak, że aż mi łzy poleciały.

Takie prezenty kocham :)

I tak minęła Wigilia, zmęczona i szczęśliwa padłam o 21,30.

Pierwszy dzień świąt był senny, mąż drzemał gdzie popadnie, mimo, że najpierw mówił"połóż się bo zmęczona jesteś". W rezultacie on drzemał, a synek skakał po mnie. Po południu wybraliśmy się do kościoła, no i znów do domu. Wieczorem obejrzeliśmy pierwszą część"Listy do M" :) To już chyba zostanie naszą świąteczną tradycją, zamiast "Kevina". To chyba jedyny film, na który poszliśmy razem do kina dwa razy, czyli na pierwszą i drugą część.

Dziś już było lepiej, to znaczy mniej sennie. Mężczyźni puszczali samolocik zdalnie sterowany na dworze, i co chwilkę mąż wchodził po niego na drzewo. Coś mi się zdaje, że z synka pilot nie będzie ;) Po południu , przez trzy godziny synek męczył się w toalecie. Już nie mam siły. Codziennie dostaje błonnik, pije go, zaparcia nie mijają. Nie wiem co robić. Lekarz karze mi robić mu codziennie lewatywy, faszerować środkami uspokajającymi, żeby się nie bał , ale ja nie chcę aplikować mu psychotropów. Po trzech godzinach i tak nie udało się, więc jutro próba kolejna. Kiedy tylko się ściemniło, pojechaliśmy oglądać światełka na domach, i wielką choinkę w Skoczowie na rynku. To dopiero była frajda :)

Wieczorem zdążyłam jeszcze zrobić szarlotkę, bo jutro spodziewamy się pełnego domu gości :) Będzie gwarno i wesoło.
I takie były te moje święta. Czy magiczne? No, magia to była raczej taka z"Asteriksa i Obeliksa", grubo ciosana, ale lepsza taka, niż żadna :) Byliśmy za to razem, od ubiegłego roku w tym samym składzie, nikogo nie ubyło, i to jest ważne... najważniejsze.

Jakie u Was były święta?Jesteście zadowoleni? Spełniły się Wasze oczekiwania? Ale tak szczerze?