DZIEŃ 348, 349 - JA TAM BYŁAM, MIÓD I WINO PIŁAM...

Dwa dni minęły od ostatniego pamiętnikowego wpisu. Fajerwerków w tym czasie nie było, ale jedno się zmieniło. Mój mąż się ogarnął i w jeden wieczór wyrównał ściany i pomalował. I po co była ta cała zadyma? Nie mógł tak od razu? Średnio raz na trzy miesiące, czasem częściej, trzeba nim "potrząsnąć", a potem znów jakiś czas jest spokój. Najdziwniejsze w tym wszystkim jest to, że jak wrzeszczę, to on narzeka, że się drę, a jak nic nie mówię, to on nic nie robi sam od siebie. Wypośrodkować się tego nie da, chyba, że mam tłumaczyć jak dziecku, co i kiedy ma zrobić i jak zrobić. Dobrze, że z toalety sam korzysta. Wydaje mi się, że znalazł sobie taki sposób na życie, czekać maksymalnie długo i przez to zaoszczędzić sobie kilka dni wolnego od prac domowych. Owszem zrobi wszystko co trzeba i to bardzo dobrze, tylko strasznie długo to trwa zanim się za tą pracę zabierze. Nigdy nie zrozumiem czemu mężczyźni, oczywiście nie wszyscy, nie mają w sobie poczucia obowiązku? Robią tylko to co muszą, a i to nie zawsze. Za to do jedzenia, piwa i seksu to ich namawiać nie trzeba.
Wspominałam ostatnio, że wybieram się dziś na imprezę urodzinową do przyjaciółki, niestety impreza została przesunięta, bo jednej ze stałych bywalczyń pochorowało się dziecko. Oj dzieci potrafią pokrzyżować plany na całego. Ciuchy kupiłam na tą okazję, a tu trzeba poczekać na ich premierę. W zamian za to mój tata zrobił imprezkę, też urodzinową. Urodziny ma we wtorek, ale zależało mu żeby wszyscy byli, bo jutro moja córka już wraca do bursy. Kupiliśmy ciacha, zamówiliśmy dwa razy pizzę 40 cm., wino też się znalazło i impreza gotowa. Swoją drogą dopiero dziś się dowiedziałam, że w mojej wsi robią pizzę i to bardzo dobrą :), co mnie bardzo cieszy, bo ta z Biedronki nieco mi się przejadła. Kiedy tak patrzę na mojego tatę podczas kolejnych już urodzin, to zaczynam się bać cholernego upływu czasu. Różnie między nami bywało, on nerwowy, ja tak samo, jedno i drugie nie chciało odpuścić, ale teraz jest bardzo dobrze, i nawet gdyby nie było, to tata jest zawsze tatą. Nie chcę żeby go kiedyś zabrakło, nie chcę przeżywać jeszcze raz tego, co było po śmierci mamy...nie chcę...

Daliśmy radę zjeść tylko jedną pizzę, a druga zostanie prawdopodobnie na śniadanie, jeżeli mąż jej nie pożre. Co do wina, to wypiłam dwie lampki i... dwie godziny musiałam to odespać. Padłam jak kłoda, a moja rodzina od niepamiętnych czasów starała się cicho zachowywać. Toż to cud. Podejrzewam, że mąż ma w tym swój niecny cel, bo ostatnio zasypiałam zanim on położył się spać, ważne jednak, że mogłam pospać. Nie do końca wino sprawiło, że poczułam się senna, swoje robi też pogoda za oknem. Od trzech dni pada i pada, że nie chce się wychodzić z łóżka. O ile wczoraj miałam mnóstwo energii, co zaowocowało błyszczącym domem i porządkiem w szafach (to chyba dzięki nowym schodom), to dziś  wlazł we mnie leń. Sobota i niedziela to chyba jedyne dni w tygodniu, kiedy na to lenistwo mogę sobie pozwolić. Synek cały weekend wisi u boku taty superbohatera,  ratują świat na koniach na biegunach, łapią złodziei i wymyślają inne męskie zabawy, a ja mam spokój. Kocham mojego synka bardzo, ale po całym tygodniu sam na sam z nim mam serdecznie dość. Chwilami odnoszę wrażenie, że cofam się w rozwoju i mam ogromną ochotę pobyć wreszcie z kimś dorosłym. Wracając jednak do pogody za oknem - pogoda może tego nie zwiastuje, a w górach widać jeszcze śnieg, jednak to co znalazłam, ewidentnie wskazuje, że ona nadchodzi... jest tuż, tuż.

Super prawda? Jutro, jeżeli chociaż na moment przestanie padać, wybieramy się w poszukiwaniu bazi na palmę, bo Niedziela Palmowa już za tydzień :). Bardzo lubię Wielkanoc, chyba bardziej od zimowych świąt, tylko troszkę żałuję, że nie wypadają później, kiedy jest ciepło. Pamiętam jakieś dziesięć lat wstecz, córka z koszyczkiem ze Święconką szła w cieniutkiej sukieneczce, a teraz wygląda na to, że kozaki będą potrzebne. I w tym momencie mam do Was pytanie. U nas jest tak, że po śniadaniu wielkanocnym dzieci biegną na dwór szukać prezentów od zajączka. Oczywiście wcześniej robią odpowiednie gniazdko na ten prezent, niestety zajączek zawsze zostawia upominek w całkiem innym miejscu. Czy u Was też jest taka tradycja?