DZIEŃ 417, 418, 419, 420 - ZMĘCZONA ALE SZCZĘŚLIWA....

Piękna pogoda na dworze nastraja nas optymistycznie i wyzwala energię do działania. We mnie też wyzwoliła, więc weekend spędziliśmy rodzinnie i aktywnie. Chociaż nie obyło się bez zgrzytów...

 

Sobota, jak to sobota, sprzątanie i ogarnianie domu. Jak niektórzy widzieli już na instagramie, w sobotę miałam też nalot rodziny. Nie byłoby w tym nic strasznego, bo od czasu do czasu fajnie jest się spotkać, ale, to co rodzina zostawiła po sobie, to już było straszne. Ja rozumiem powiedzenie "gość w dom, Bóg w dom", ale każdy powinien mieć w sobie też troszkę taktu. Chodzi o to, że goście przyjechali na grilla, nieumówionego wcześniej. Było miło, wesoło, mięsiwo się piekło, potem zostało umieszczone w brzuchach i... goście pojechali, zostawiając cały bałagan na mojej głowie. Mieszkam na piętrze, grill na dworze i lataj sobie człowieku z tymi tłustymi naczyniami, szklankami i niedojedzonymi przez dzieci resztkami. Do tego zbieraj sobie babo papierki i zabawki dookoła domu, no bo przecież goście nie muszą. Ja myślę, że może i nie muszą, jak się zapowiedzą i można się psychicznie przygotować, ale w przypadku niezapowiedzianej wizyty też nie muszą, ale zwyczajnie powinni. Ponarzekałam i już mi lżej :). Oprócz tego incydentu, weekend był świetny. Pogoda dopisała, moje najmłodsze dziecko otrzymało już prezent na dzień dziecka i zajęło się nim, więc ogólnie nie ma co narzekać. Prezent był wcześniejszy, bo odwiedzając Biedronkę, zobaczyłam w świetnej cenie wielki spychacz z Wadera, a tylko Wader robi zabawki, których mój syn nie jest w stanie rozwalić. Kupiłam więc pojazd i zanim zdążyłam go schować, to synek już go w bagażniku wypatrzył. Na szczęście na datach jeszcze się nie zna. Maj to bardzo imprezowy miesiąc. Dzień Matki, urodziny córki, potem urodziny przyjaciółki no i Dzień dziecka, ja wiem, ze Dzień dziecka to już czerwiec, ale przyjmijmy, że zaliczamy go jeszcze do imprez majowych.

Wczoraj planowaliśmy pojechać na rowerach do lasu, nazbierać kwiatów czarnego bzu na syrop. Na rowery pojechaliśmy, ale do lasu nie dotarliśmy. Najpierw poniosło nas nad Wisłę, gdzie mąż z dziećmi brodzili w wodzie, a potem do Skoczowa. Mieliśmy wybór, Skoczów albo Ochaby, mąż stwierdził, że do Skoczowa jest bliżej, a rzeczywistość była taka, że do Ochab byłoby 2 km., a do Skoczowa 6 km. Pod koniec trasy i z językiem po kolana, miałam ochotę go zamordować z zimną krwią. Muszę przyznać, że dawno nie miałam takiej złej kondycji. Nawet w zimie było lepiej, bo ćwiczyłam na rowerze stacjonarnym, ale potem mi się odechciało i teraz cierpię. Dopiero kiedy odpoczęliśmy, zaliczyliśmy kawę i ciacho, byłam w stanie ruszyć dalej, ale już w zmienionym układzie, czyli mąż wiózł synka, a ja jechałam solo. Od razu jechało się lepiej. Obawiałam się zakwasów, ale o dziwo, budząc się dziś rano nic nie bolało, oprócz rąk, które spiekły mi się na czerwono. Jak ja zazdroszczę tym, którzy opalają się na piękny, brązowy kolor...

Miałam też mieć dziś przyjemność poznać dwie nowe koleżanki. Na grupie, na której kupujemy buty po cenach hurtowych, poznałyśmy się przy okazji wspólnej wysyłki, a nie udało nam się spotkać, bo choroba jednej skutecznie to udaremniła.. Fajnie tak poznawać ludzi przez internent, dlatego też zawsze powtarzam, że internet nie jest zły, trzeba tylko rozsądnie z niego korzystać. Co do butów, to mój mąż zaczyna się śmiać, że ożenił się ze stonogą. Paradoks jest taki, że dołączając do grupy miałam zamiar zaoszczędzić na butach, a tak naprawdę wyłożyłam o wiele więcej, bo kupiłam więcej par niż początkowo zamierzałam. Co miałam zrobić, jak one wszystkie takie piękne, i wszystkie wołały "kup mnie, kup mnie". Teraz trzeba wymyślić do czego i gdzie je zakładać ;).

Spotkanie zostało przełożone na środę, więc nie pozostało mi nic innego jak nic nie robić. Pierwszą rzeczą było czytanie z synkiem, ale przy takiej pogodzie szybko nam się znudziło, więc chciałam się poopalać, nawet położyłam się na słońcu, ale po dwudziestu minutach prażenia, uciekłam do cienia i w takim błogim stanie przeleżałam całe popołudnie :). Dzieciaki biegały na boso, a ja od niepamiętnych czasów miałam spokój i czas dla siebie. Cudowny dzień :).

W taki oto sposób odpoczęłam od spraw blogowych, nie czytałam, naładowałam akumulatory, a od jutra znów nie będę spała w nocy, bo właśnie jedzie do mnie nowa dostawa książek i to samych przedpremierowych, czyli takich jak lubię.

Jak minął wasz weekend? Spokojnie? Aktywnie? Czy w sposób, o którym lepiej zapomnieć?