DZIEŃ 78 - PRZYMIARKA...

 

Pamiętacie post, w którym pokazywałam wam jaką sukienkę będzie miała córka na komersie?Jeżeli nie to zapraszam do przeczytania KOMERS. Dziś miałyśmy, a raczej córka miała pierwszą przymiarkę. Trochę późno, bo komers już w środę, ale damy radę. W teorii sukienka miała być taka, jak na zdjęciu, a w praktyce i po wspólnych próbach zdecydowałyśmy o całkowitej zmianie fasonu. Z pierwowzoru pozostawiłyśmy tylko koronkę. A jaki będzie efekt końcowy pokażę Wam (jeżeli pierworodna pozwoli) już w środę :). A dziś pochwalę się moją jedną jedyną różą, która ma być pnąca, ale chyba dopiero w przyszłym roku, bo zasadziłam ją tej wiosny. Popatrzcie jaka piękność zakwitła :) taki maleńki kwiatek, a cieszę się z niego jak dziecko. Kiedyś nie doceniałam takich rzeczy, a teraz, kiedy sama sadzę i sieję jestem dumna z każdej najmniejszej nawet roślinki :) W przyrodzie tak wiele się dzieje, kończą się czereśnie ,a już zaczynają pokazywać się jabłka, śliwki i orzechy. Uwielbiam tą porę roku, bo wszystko budzi się do życia,kwitnie,pachnie i... cieszy.

 

Codziennie wychodzimy z synkiem na dwór i robimy obchód. Sprawdzamy co urosło, co nam ślimaki zjadły, co dojrzewa, a co już trzeba zerwać. Najbardziej lubimy wąchać kwiaty i wspólnie doszliśmy do wniosku, że najpiękniej pachną piwonie - tak słodko, a zarazem zmysłowo.

 

 

Niewiele jednak w dniu dzisiejszym mieliśmy na to czasu, bo jak to w sobotę bywa robiłam porządki, do tego nadal zagotowuję kompoty. Powoli ma się to już ku końcowi - i całe szczęście, bo szczerze, to mam już tego dość i kompotów też już mamy wystarczającą ilość. Kiedy mąż siedział na drzewie, to synka roznosiło w domu, więc chcąc nie chcąc musiałam z nim wyjść. Jest niecierpliwym i ciekawskim dzieckiem, co wiąże się z ciągłym wymyślaniem mu zabaw, np. czarowanie kałuży nawet jeśli nie było deszczu...

 

 

...czy rozkładnie na dworze łóżka polowego, a potem pilnowanie żeby się razem z synkiem nie złożyło. Nie ma mocnych żeby pobawić się z nim piłką, czy porysować, bo interesują go tylko nietypowe zabawy :), ale jego radość z każdej nowej umiejętności jest bezcenna .Czasem tylko bywa to nieco męczące. Jutro odpocznę troszkę, bo wybieram się SAMA na urodziny do przyjaciółki. Znamy się (ona, ja i jeszcze jedna znajoma)od"podstawówki". Razem chodziłyśmy do klasy, razem dorastałyśmy, przeżywałyśmy pierwsze miłości i... jesteśmy przyjaciółkami do dziś. Trzy razy w roku spotykamy się na imprezie urodzinowej każdej z nas (oczywiście widujemy się częściej), a nasi mężowie śmieją się "o znów robicie spotkanie klasowe". Sporo się u nas pozmieniało, my się zmieniłyśmy, ale kiedy tylko jesteśmy razem to wracają wspomnienia i znów jesteśmy tamtymi podlotkami, które myślały, że głową mury będą przebijać. Życie pokierowało nas w naprawdę innych kierunkach, ale nasza przyjaźń jest ciągle taka sama :)

A Wy, macie tez takie bliskie osoby? Takie które zawsze były, są i będą ?