DZIEŃ 80 - NERWÓWKA...

Oj dziś nie napiszę zbyt wiele, bo po pierwsze, ciągle mam przerwy w dostawie internetu, a po drugie dzieciak i(dla odmiany te młodsze) tak mnie dziś wykończyły, że padam na łeb, całkiem jakbym w kamieniołomach pracowała kilkanaście godzin. Mały taki dziś rozwrzeszczany od rana, jakby diabeł w niego wstąpił, a Sandra jeszcze na złość koniecznie musiała mu dokuczać, albo go podpuszczać, żeby ten darł się jeszcze bardziej. Pogoda też nie nastrajała optymistycznie bo raz padało, a raz słońce. Są takie dni kiedy mam czas spokojnie usiąść, wypić kawę i po prostu odsapnąć, ale ten dzień zdecydowanie do nich nie należał.

Nawet jak mąż wrócił z pracy, to nie mogłam usiąść, bo trzeba było jechać po gotową już sukienkę córki. Przynajmniej to jedno mam z głowy. Pocieszeniem też była wizyta kuriera, który przywiózł mi tyle paczek. Śmiałam się z kuriera jak je niósł, bo piramida pudeł była sporo wyższa od niego, a w piątek kiedy tu był mówiłam mu, że będzie tu cały tydzień jeździł .No i dziś on mówi mi "a mówiła pani, że cały tydzień będę jeździł , a tu wszystko dziś przyszło". Przeliczył się trochę, bo to jeszcze nie koniec, ale niech żyje w słodkiej nieświadomości do... jutra :) Powiem Wam jednak, że to tylko tak okazale wygląda, bo w środku w tych największych pudłach były takie oto rzeczy:

 

Wszystko to ze sklepu a-Tab, którego usługi mam ocenić. Nie ma więc co oceniać paczki po pudle :) A w mniejszych pudełkach znajdowały się już ciekawsze rzeczy:
Prezent na Dzień Ojca od Monikowy Kącik :)

 

 Przewodnik i płyn do soczewek do kampanii, w której będę testowała soczewki kontaktowe (TRND)

 

 

 To również niespodzianka od Monikowy Kącik :)

 

 

I damska golarka elektryczna z panelu ARIADNA :) 

 

 

A kto uczestniczył w konkursie LOREAL, to ucieszy się pewnie bo właśnie otrzymałam, że zaczynają wysyłki tuszy i serum SKIN:). A co do wielkich pudeł, to mój synek koniecznie chciał nimi rzucać. Mówiłam mu, że pudło się odbije i go uderzy i jeszcze nie skończyłam tego mówić, a on już oberwał pudłem w głowę z przodu, i do tego upadł plackiem i walnął się drugi raz ale z tyłu. I wiecie co? za pięć minut robił dokładnie to samo.

Nie narzekam jednak na niego, bo dziś biedactwo pierwszy raz śpi sam w swoim łóżku. Do tej pory spał ze mną (jak i reszta moich dzieci) i pewnie powiecie, że to nie wychowawcze i że źle robiłam pozwalając mu spać ze mną, ale ja uważam, że nie ma w tym nic złego. Po za tym wolę spać z małym niż wstawać do niego za każdym razem jak boli go brzuch (nietolerancja laktozy). Teraz i tak jest lepiej, ale jak był mniejszy, to spałam po dwie godziny, a resztę przytulałam albo nosiłam bo tak płakał. Zobaczymy czy uda się go tego oduczyć.

A jak wasze dzieci spały/śpią? Same czy osobno?