448, 449, 450 - PRZEDSZKOLE, WYNIKI I MOTOCYKL, CZYLI CYRK NA KÓŁKACH...

Pamiętacie jak pisałam, że boję się pójścia synka do przedszkola? że sobie nie poradzi itd? No to teraz obawiam się czy Pani nauczycielka sobie poradzi... Nasze pierwsze spotkanie adaptacyjne skończyło się klęską...

Poniedziałek nastał dla mnie i synka  godzinie 10, 30, co było nie lada zaskoczeniem, bo od kliku lat nie udało mi się spać do tej pory. W pierwszej chwili myślałam że budzik się zepsuł i pokazuje nie tak. Pewnie była to zasługa deszczowej pogody za oknem. W każdym razie świetnie się złożyło, bo po południu listonosz przywiózł mi książkę na którą od dawna czekałam. W związku z tym byłam w stanie czytać do trzeciej nad ranem ;). Najlepsze jest to, że nie dość, że książka jest cudowna, to mogę ją przeczytać przedpremierowo :). Po południu synek mia zaproszenie do przedszkola, na spotkanie adaptacyjne. Nie mógł się już doczekać. Ledwo weszliśmy zapytał pani "macie tu hiptoptej i tija?" i wiecie co? Pani go zrozumiała :). Kiedy zobaczył ogromną ilość zabawek był w niebie. Nie było mocnych żeby zmusić go do wspólnego tańczenia z innymi dziećmi, czy malowania farbkami. Nawet podczas przemówienia nauczycielki nie mógł usiedzieć na miejscu i wołał " to tjwa za długo". No cóż, moje obawy co do jego egzystencji jako przedszkolaka wzrosły i nie martwię się tu o niego, ale o nauczycielkę. Może fizycznie synek nie jest szczególnie uzdolniony, ale w gadulstwie na pewno. Cyrk zaczął się na całego, kiedy trzeba było iść do domu. Na zdjęciu wyżej widać, jak synek po swojemu zaczął przygodę z przedszkolem. W tym czasie nawet ja bym się nie zaadaptowała. Przypomniało mi się jak teściowa zawsze opowiadała, że mąż nie chodził wcale do przedszkola, bo tak wył przez dwa miesiące, że go wyrzucili ;). Na szczęście dzieciaki z tym się w niego nie wrodziły.

Wtorek już na spokojnie. Mały od rana nie wołał, że chce bajki na laptopie, tylko, że chce do przedszkola, a następnie zajął się puzzlami, malowaniem itp, co raczej rano rzadko mu się zdarza, zwłaszcza jeżeli ma wybór między laptopem a nauką. Po południu odwiedziłam fryzjera. Miałam nawet ze sobą zdjęcie jak chcę się obciąć i samo obcięcie problemem nie było, ale to, że moje włosy miały inne zdanie już tak. Nie pozostaje mi nic innego, jak codziennie rano układając je, spryskiwać lakierem, żeby się przyzwyczaiły. Nauczyłam się też jednej rzeczy - henna do brwi nie schodzi z paznokci. Tak, zapomniałam się i  dotknęłam świeżo wysmarowanych brwi i teraz mam paznokcie czarne od spodu :(.

Środa była pod znakiem Wydziału Komunikacji. Czemu zawsze mam takiego pecha, że trafiam na urzędniczki, które pracują najwolniej? Inne obsłużyły czterech interesantów, a ta, która obsługiwała mnie, tylko jednego. Po co potrzebny był mi ten urząd? Mój tata zakupił sobie motocykl. Z jednej strony boję się o niego, a z drugiej myślę,że będzie teraz samowystarczalny jeżeli chodzi o dojazdy, przynajmniej w sezonie wiosenno - letnim :). Tak patrzę na to zdjęcie i myślę, że ten sprzęt wygląda jak skuter, i gdybym nie widziała dowodu rejestracyjnego z pojemnością sinika, to bym nie uwierzyła. Dotarł tez nareszcie wynik badania RM córki. Ze zdjęć niewiele rozumiem, ale z opisu wywnioskowałam, że nie będzie to takie proste, to znaczy usunięcie zmiany w całości. Krótko mówiąc, jest za bardzo "strzępiasta" i chyba ciężko będzie każdy strzępek zlokalizować.Wszystko teraz w rękach lekarzy z Gdańska. muszę jednak przyznać, że lekarz robiący RM postarał się i badanie jest zrobione idealnie i cieszę się, że po wszystkich perypetiach z szukaniem placówki, która zrobi taki rodzaj rezonansu, trafiłam właśnie do Katowic Ligoty. Widzę też, że lekarze z tej Kliniki mają o wiele większe pojęcie na temat naczyniaków, niż dziesięć lat temu, kiedy córka była tam operowana drugi raz. Wtedy uczyli się na niej.

I na koniec trochę spraw damsko - męskich. Kupiłam sobie koszulę nocną, z takim oto napisem. Było to w poniedziałek. Mąż przeczytał, dziwnie na mnie popatrzył i... wyprowadził się na noc do salonu. A ja biedna tego napisu nawet nie przeczytałam przed zakupem. I co teraz zrobić? Wiem - czytać :).