"REMINISCENCJE" - AGATA MARZEC

Reminiscencja - w psychologii nieświadome wspomnienie, refleksja; paradoksalny efekt poprawy pamięci po upływie pewnego czasu od ostatniej próby zapamiętania. Istota tego zjawiska polega na tym, że ludzie po przekroczeniu pięćdziesiątego roku życia lepiej (w porównaniu z ogólnym przebiegiem krzywej zapominania) pamiętają zjawiska z okresu, kiedy mieli od 10 do 30 lat. Przypuszczalnie reminiscencja zasadza się na samorzutnie dokonujących się zmianach w magazynie pamięci semantycznej, prowadzących do lepszego uporządkowania składowych informacji. Wraz z wiekiem maleje nasycenie emocjonalne wspomnień, dotyczy to w szczególności pamięci zdarzeń negatywnych. Więcej przywoływanych wspomnień, w wyniku reminiscencji, to wspomnienia pozytywne niż negatywne czy neutralne. (źródło- wikipedia).

"REMINSCENCJE" to cieniutka książka, jednak kiedy przeczytałam opis, że pisana poetyckim językiem, zaczęłam się bać, że nie sprostam, że nie zrozumiem... Nic bardziej błędnego, bo język, jakim jest napisana, mimo, że poetycki i piękny, jest zrozumiały dla zwykłego czytelnika.

Główną bohaterką jest tutaj Zofia, którą poznajemy w chwili choroby. Zofia kilka dni wcześniej została  zwolniona z pracy, gdzie pracowała jako nauczycielka. Doznała przez to poczucia klęski i przez to zobojętniała na wszystko. Pewnego dnia postanawia wziąć się w garść, pokonać bagno i "uśmiechnąć się do świata". Teoretycznie to ona jest główna bohaterką, ale chyba ważniejsze są jednak inne osoby, które opisuje trzecioosobowy narrator. Jej sąsiedzi, przyjaciele i znajomi.  Mamy tutaj zbiór dwunastu opowiadań, króciutkich, każde o innej osobie, ale każde połączone osobą bohaterki.

W publikacji występuje przewaga opisów nad dialogami, w sumie dialogów nawet nie ma, opisy nie są  jednak nudne i czyta się je z prawdziwą przyjemnością. Niczego nie jest tu za dużo, ani za mało. Każdą sytuację opisuje autorka niesamowicie barwnie. Najbardziej podobał mi się opis wizyty Ewy w sklepie z używaną odzieżą. Powiedziałabym nawet, że zostało to ujęte nie tylko prawdziwie, ale i dowcipnie. Zofia, przy pomocy narratora, opisuje osoby ze swego życia związane  z konkretnymi scenami. Sklep z używaną odzieżą, sylwester. Niestety każde z opowiadań mówi o tym co niedobre w życiu. To smutne i gorzkie wspomnienia. Być może przez depresyjną naturę Zofii. Poznamy w kolejnych rozdziałach, zatytułowanych imionami bohaterów, Niobe z nad rzeki, Tadeusza, Hannę, Norberta, Julię, dawną przyjaciółkę Zofii. Kolejną osobą jest on, nieznany nam z imienia i nazwiska. Poznamy Księdza Jana, Bartka, Panią Wandę, Janinę i wreszcie  Piotra, z którym Zofia wiązała nadzieję na wspólną przyszłość. Każda z tych osób niesie ze sobą gorzką historię i  z każdą splatają się losy Zofii. Bohaterka przechodzi podczas opowiadań swoistą metamorfozę, dzięki której zaczyna rozumieć, że jej życie jest niczym różami usłane w porównaniu z ludźmi, których wspomina i podnosi się niczym Fenix z popiołów...

"Reminiscencje" to opowieść bardzo emocjonalna, wyzwalająca w człowieku wiele uczuć, nawet tych schowanych najgłębiej. To taki powrót do przeszłości, pełny wspomnień, bardzo gorzkich wspomnień. To książka o życiu, prawdziwym do bólu, nie słodkim i lekkim oraz o tym jak radzić sobie z samotnością. Powiem szczerze, że podczas lektury serce nie raz ścisnęło mi się z żalu, a łezka poleciała z oka. Wiele myśli mnie naszło, i refleksji o życiu, które potrafi być przewrotne i okrutne.  Nie sposób przejść obok tego utworu obojętnie.

Jest to lektura dla każdego, bo każdy z nas od czasu do czasu powinien zdobyć się na odrobinę refleksji, a tutaj zdecydowanie ich nie zabraknie.

Zapraszam wszystkich na fp. na facebooku wydawnictwa NOVAERES oraz na stronę ZACZYTANI.PL